Mijam sczerniałe od oleistego impregnatu drewno. Wchodzę i widzę... Morze mgły. Niekończąca się biel.

Wszemił przełknął ślinę, gęstą jak dziegieć. Aby odbarczyć niespokojne oczy od zbliżającego się pomostu spojrzał ku górze, na niesioną kukłę